Jeśli ktoś uważa, że "True Detective" (pierwszy sezon) jest dobry, to ma absolutną rację. Jeśli ktoś sądzi, że uda mu się nakręcić coś w rodzaju podróby osadzonej w polskich realiach, jest niespełna rozumu. Niestety, z g**na (mam na myśli scenariusz) bata się nie ukręci! Przekonały się o tym setki tysięcy widzów usiłujących z życzliwą niewinnością oglądać polskie seriale i polskie filmy. Ja też w przypływie niczym nie uzasadnionego patriotyzmu podjąłem kolejną próbę wniknięcia w mroczne meandry duszy polskiego filmowca, aby starać się zrozumieć, co powoduje ludźmi, którym dano do ręki niebezpieczne narzędzie w postaci budżetu niezbędnego do spłodzenia kolejnego monstrum. Po obejrzeniu kilku odcinków "Odwilży" - bo przecież nawet wytrawny masochista nie jest w stanie dotrwać do końca - pytanie nadal pozostaje bez odpowiedzi.
W tym.. no, dobrze, niech będzie, że serialu, bo nie chcę być wulgarny.. widz okazuje się być większą ofiarą od tej ekranowej. Scenariusz to sklejka stereotypów od lat obecnych w kinie, postacie wycięte z wielokrotnie poddawanemu recyklingowi papieru, dialogi pisane prawdopodobnie przez głuchoniemego nie mającego pojęcia, jak brzmi mowa potoczna, a kunszt aktorski i sposób ekspresji w podawaniu roli zdaje się przestrzegać przed zgubnymi wpływami na behawioryzm zaniechanej (?) wiele lat temu lobotomii. Czemu ma służyć utrzymane na jednej nucie mamrotanie w przyspieszonym tempie, nadal nie zdołałem ustalić.
Jest mi wstyd, że do niedawna za aktora uznawałem niejakiego Fabijańskiego, ale po jego karkołomnych próbach "gry", które zademonstrował w "Odwilży", pozbyłem się wobec niego wszelkich złudzeń. Główna bohaterka, grana przez.. chyba zapomniałem nazwiska... to kolejne curiosum. O reszcie nie ma co wspominać, bo jakież to by były wspomnienia?
Generalnie, jedna wielka klapa i żenua!
Oczywiście, ktoś może być zachwycony tą produkcją, ale... bądźmy szczerzy - "każda potwora znajdzie swojego amatora".
P.S. Ad vocem do wspomnianej klapy, po opuszczeniu nie zapominać o spuszczeniu wody!